رادیو مجازی اتاق ایران - 12 آبان 1403

عضو هیات مدیره کانون عالی شوراهای اسلامی کار عنوان کرد

نبود امنیت شغلی؛ پاشنه آشیل جامعه کارگری

عضو هیات مدیره کانون عالی شوراهای اسلامی کار کشور می‌گوید امینت شغلی، تأمین معیشت و تشکل‌های کارگری سه عامل اصلی است که بود یا نبودشان بر زندگی جمعیت بیش از 40 میلیونی کارگران بیشترین تأثیر را دارد.

11 اردیبهشت 1396
کد خبر : 8175
اشتراک گذاری
اشتراک گذاری با
تلگرام واتس اپ
لینک

عضو هیات مدیره کانون عالی شوراهای اسلامی کار کشور با اشار به اینکه تاکنون هیچ‌گونه آمار رسمی از تعداد جمعیت کارگران کشور منتشر نشده است، گفت: اطلاعات تأمین اجتماعی حاکی از این است که بیش از 11 میلیون بیمه شده اصلی تحت پوشش بیمه تأمین اجتماعی هستند این در حالی است که برآورد می‌شود حدود 3.5 تا 4 میلیون نفر نیز کارگر غیررسمی، بدون پوشش بیمه‌ای داشته باشیم.

علی خدایی، افزود: جمعیت خانوارهای تحت پوشش 11 میلیون کارگر بیمه شده اصلی و 3.5 تا 4 میلیون کارگر غیررسمی، با احتساب بُعد خانوار 3.4 درصدی در سال 95، به بیش از 40 میلیون نفر می‌رسد که دست کم نیمی از جمعیت کشور را در بر می‌گیرد.

او با اشاره به مطالباتی که در جامعه کارگری برای حل مشکلات عمده کارگران وجود دارد، تصریح کرد: مشکلات جامعه کارگری عمدتاً در سه عامل اصلی «نبود امنیت شغلی»، «عدم تأمین معیشت» و «محرومیت از تشکل‌های منسجم» ریشه دارد.

خدایی افزود: ارتباطی که بین این سه عامل اصلی تاثیرگذار بر جامعه کارگری وجود دارد باعث شده است اثرگذاری جداگانه هریک از این عوامل به شدت افزایش پیدا کند و همزمان به تشدید دیگر عوامل بینجامد.

عضو هیات مدیره کانون عالی شوراهای اسلامی کار کشور، نبود امنیت شغلی را پاشنه آشیل جامعه کارگری لقب داد.

خدایی گفت: نبود امنیت شغلی عملاً کار جامعه کارگری برای رسیدن به حق و حقوق قانونی را بسیار سخت و چه بسا غیرممکن می‌کند.

او با تاکید بر اینکه وقتی 95 درصد از قراردادهای کار کشور به صورت قرارداد موقت باشد، دیگر جایی برای حرف زدن از وجود امنیت شغلی باقی نمی‌ماند، افزود: نبود امنیت شغلی باعث شده است کارگران هرگز در مناسبات شغلی خود نتوانند وارد مذاکراتی شوند که مقاصد آنها را برآورده کند.

این فعال کارگری ادامه داد: همچنین به واسطه نبود امنیت شغلی، کارگران نمی‌توانند برای احقاق حق خود از ابزارهای شناخته شده جهانی، برای مذاکرات اجتماعی در قالب تشکل‌های کارگری استفاده کنند و حتی قدرت چانه‌زنی فردی آنها برای عقد قرارداد و ادامه کار را نیز از آنها سلب کرده است.

خدایی درباره تاثیرگذاری قراردادهای موقت بر امینت شغلی و ناکامی کارگران برای احقاق حق، اظهار کرد: در عمل می‌بینیم وقتی در یک کارگاه، یک نماینده کارگری آغاز به کار می‌کند و قصد پیگیری مطالبات کارگران را دارد، بسریعا با ابزار تعدیل نیرو، که درقراردادهای موقت گنجانده شده است، ساکت یا حتی از کار برکنار می‌شود.

او افزود: کارگران به دلیل نداشتن امنیت شغلی، با وجود تأمین نشدن معیشت مجبور می‌شوند به کار ادامه دهند و همین مساله باعث تشدید عدم تأمین معیشت آنها می‌شود و این چرخه ادامه دارد.

عضو هیات مدیره کانون عالی شوراهای اسلامی کار کشور تصریح کرد: معیشت کارگران که با سیاستهای غلط تعیین دستمزد به ویژه پس از هدفمندی یارانه‌ها در دولت قبل به شدت با میزان درآمد آنها دچار شکاف شد، با همه‌گیر شدن قراردادهای موقت وارد شیب تندتری شده سات.

خدایی همچنین اظهار کرد: محرومیت از داشتن تشکل‌های منسجم، مکمل نبود امنیت شغلی و عدم تأمین معیشت کارگران است به صورتی که کارگرانی درگیر با این دو عامل، عملاً از ایجاد تشکل‌های کارآمد محروم هستند و بدون وجود تشکل‌های منسجم و جامع هم موضوع تأمین امنیت شغلی و معیشت کارگران قابل پیگیری نیست.

در همین رابطه