شهریار داریانی، رییس اتحادیه تولید کنندگان، بازرگانان و صنایع بسته‌بندی چای کشور در آستانه روز ملی تشکل‌ها و مشارکت‌های اجتماعی، در گفتگو با پایگاه خبری اتاق ایران آنلاین درباره جایگاه بایسته تشکل‌های اقتصادی، گفت: تشکل‌های اقتصادی عصاره فرهیختگان و برگزیدگان صنعت خود هستند که طبیعتا مورد اعتماد، وثوق و اطمینان اعضای صنعت و صنف خود قرار دارند. هر چند تشکل‌ها در درون صنعت خود دارای وجاهت دارند ولی در حوزه اثرگذاری و اثربخشی در سطح تصمیم‌گیری‌های کلان اقتصادی کشور، انعکاس عملی و واقعی را ندارند.
داریانی با اشاره به بیش از نیم قرن سابقه اتحادیه تولیدکنندگان، بازرگانان و صنایع بسته‌بندی چای، بیان داشت: بهترین و داناترین عضو یک هیات تصمیم‌گیر در زمینه تصمیم‌گیری ساختاری، برنامه‌ریزی، خط مشی‌گذاری و بودجه‌ریزی، فعالان تشکلی هستند.
رییس اتحادیه تولید کنندگان، بازرگانان و صنایع بسته‌بندی چای کشور به تاکیدات رئیس‌جمهور پزشکیان در زمینه بکارگیری ظرفیت‌های کارشناسی اشاره و تصریح کرد: اما در حوزه کارشناسی تصمیمات اساسی به عنوان مثال در تنظیم سیاست‌های واردات سالانه یا چگونگی تنظیم و مدیریت بازار، تشکل‌ها نقش چندانی ندارند.
این فعال اقتصادی، تصمیم‌گیری سازمان‌های دولتی بدون بهره‌گیری از مشورت‌های تشکل‌های تخصصی را فاقد مطلوبیت و تاثیرگذاری لازم دانست و تاکید کرد: مشی دکتر پزشکیان حداقل در اظهارات‌شان این بوده است که به مرور به سمت بهره‌گیری از نظرات کارشناسان و متخصصان بروند. شهریار داریانی در ادامه به تشریح مسائل تشکل‌ها و مشکلات صنفی حوزه تخصصی خود پرداخت و اظهار داشت: دستگاه اجرایی اصلی که اتحادیه تولید کنندگان، بازرگانان و صنایع بسته‌بندی چای در خصوص مدیریت واردات چای با آن در ارتباط است، وزارت جهاد کشاورزی است. حدود 80 درصد نیاز ایران در زمینه چای متکی بر واردات است. این در حالی است که دستگاه اجرایی مربوطه در زمینه قبول این واقعیت و همچنین تامین و پشتیبانی از مسائل ارزی و ترتیبات واردات، برخورد کارشناسی ندارد و نتیجه رویکرد فعلی، این است که هم اکنون بخش زیادی از چای به‌صورت قاچاق، خارج از شبکه دولت و تحت عناوینی مانند مرزنشینی و کولبری و ته لنجی وارد کشور می‌شود.
او افزود: بر اساس این شیوه‌های واردات، حجم‌های بزرگ چای به‌صورتی که در چارچوب برنامه‌ریزی‌های از پیش تعیین‌شده قرار ندارد و حقوق و عوارض گمرکی آن نیز پرداخت نمی‌شود، با کیفیتی پایین‌تر از کیفیت مورد نظر مردم، وارد کشور می‌شود. با توجه به این ناترازی است که ورود کالا به‌صورت قاچاق و شبه قاچاق رخ می‌دهد.
رییس اتحادیه تولید کنندگان، بازرگانان و صنایع بسته‌بندی چای کشور بر سنجیدن به موقع نیازها و تصمیم‌گیری به‌موقع تاکید و خاطرنشان کرد: اگر واردات کشور تراز بود و عوامل شناسنامه‌دار و کسانی که طی چند دهه در کشور فعال هستند و ده‌ها واحد تولیدی مشهور و بنام و تاثیرگذار را مدیریت می‌کنند، در صحنه بودند، مدیریت بازار چای به این جا کشیده نمی‌شد.
او با بیان اینکه در سال ده‌ها هزار تن چای به‌صورت قاچاق وارد کشور می‌شود و دولت از دریافت حقوق و عوارض این واردات محروم است، تصریح کرد: در اثر این قاچاق، کسانی که مولد و بازارساز بودند، الان باید از نیاز خود را از واردت اقماری و غیره تامین کنند. یعنی این حجم قاچاق باعث شده است که واردکنندگان و تامین‌کنندگان اصلی ما به دست دوم تبدیل شوند.
شهریار داریانی درباره مهمترین انتظاری که از دولت یا دستگاه اجرایی دارد نیز به اتاق ایران آنلاین گفت: در شرایط حاضر، دولت می‌تواند با اتکا و اعتماد به بخش خصوصی و از بین بردن امتیازها، رانت‌ها و سهمیه‌هایی که به هر نحوی مفسده‌انگیز و شبهه‌آور است، به رفع مشکلات بیندیشد.
او بر تک نرخی نمودن ارز تاکید کرد و گفت: دولت اگر می‌خواهد هر نوع امتیازی را به ملت شریف ایران بدهد، برای مصرف‌کننده نهایی قائل شود و فعالین اقتصادی را دچار این همه مسائل و حواشی نکند. همچنین اجازه دهد فضای رقابتی در اقتصاد شکل بگیرد و زمینه تداوم رشد فعالان اقتصادی واقعی و توانمند فراهم شود.