عیسی منصوری، رئیس مرکز پژوهشهای اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران روز پنجشنبه در بیست و نهمین دوره همایش ملی صادرات غیرنفتی در تبریز، بر ضرورت تحول در ساختار برگزاری این همایش تأکید کرد و گفت: نیاز است این رویداد را از فضای گفتوگوی رسمی خارج کنیم و با تشکیل گروههای کاری تخصصی، راهکارهای عملیاتی و مشخص را به جای انتقادات کلی ارائه دهیم.
رئیس مرکز پژوهشهای اتاق ایران با تأکید بر آمادگی کامل اتاق ایران برای همکاری با اتاق تبریز، افزود: حس تعلق به ایران در تبریز به شدت قوی است و وقتی وارد این شهر میشوید، عمق عقبه فرهنگی، تمدنی، تجاری و صنعتی آن را به وضوح لمس میکنید.
وی با تاکید بر اینکه باید راهکارهای دقیق، عملیاتی و مشخصی ارائه دهیم که بتوان آنها را در شرایط جاری کشور به اجرا درآورد، به تشبیه وضعیت فعلی کشور به "شرایط آستانهای" پرداخت و گفت: کشور در شرایطی قرار دارد که میتوان آن را شرایط آستانهای نامید. این شرایط شبیه زمانی است که پزشک برای بیمار دارو تجویز میکند؛ اگر دوز دارو کمتر از حد مناسب باشد اثری ندارد و اگر بیشتر از حد باشد، باعث مسمومیت دارویی میشود. پیدا کردن آن حیطهای که میتواند اثرگذار باشد، بسیار مهم است.
وی با تأکید بر اینکه در شرایط آستانهای نباید عقبگرد کرد و نباید عجله داشت، افزود: در دوره آستانهای، تحول امری تدریجی است و تحول واقعی باید از دل جامعه مدنی و بخش خصوصی بیرون بیاید.
منصوری با تأکید بر ضرورت ایجاد شبکههای همکاری گفت: ما باید معطوف به مسائل مشخص، شبکههای همکاری بین بخش خصوصی، دولتی و سازمانهای مردمنهاد را کنار هم بیاوریم. چند مسئله مشخص، چند شبکه مشخص که بتوانند با هم کار کنند و راهکارها را عملیاتی سازند.
وی افزود: معمولاً در این دورهها، راهکارها از دل جامعه مدنی و بخش خصوصی بیرون میآید، نه از نظام اجرایی یا حکمرانی رسمی کشورها. امیدوارم این رویداد محمل و محفلی باشد که بتوانیم این نوع شبکهسازیها را انجام دهیم و وقتی دور هم مینشینیم، عملاً تصمیم بگیریم که از فردا چه کاری انجام دهیم.
منصوری در پایان سخنان خود با اشاره به تجربیات بینالمللی، خاطرنشان کرد: به جرأت میگویم هیچ کشوری اگر جای ما بود، تحت فشارهایی که ما تجربه کردیم، دوام نمیآورد. بنابراین اینکه تا اینجا ایستادهایم، باید به خودمان ببالیم.
رئیس مرکز پژوهشهای اتاق ایران تأکید کرد: اما باید شرایط موجود را به درستی بفهمیم، مسائل را شناسایی کنیم، راجع به راهکارها توافق کنیم و سپس اقدام کنیم. این بهترین کار است که میتوانیم انجام دهیم. امیدوارم در آینده بتوانیم این را رقم بزنیم.