برای سفر آقای روحانی به دو کشور اتریش و سوییس از چندماه پیش برنامه‌ریزی شده بود. این سفر می‌تواند روابط ایران و اروپا را مستحکم کند. ایران برای آنکه بتواند در سطح اتحادیه اروپا رای مثبت بگیرد به عبارتی بسته‌های تشویقی اروپا را برای ادامه راهش در برجام داشته باشد باید خودش هم تلاش کند نه آنکه دست روی دست بگذارد. ایران باید به کشورهای اروپایی سفر و لابی و یارگیری کند. اکثر کشورهای اروپا تا زمانی که ایران در برجام باشد موافق ما هستند و ایران را مورد حمایت قرار می‌دهند ضمن اینکه همه مایل هستند شخصیت خودشان را در مقابل آمریکا حفظ کنند با توجه به همه این مقدمات آقای روحانی به اتریش و سوییس رفتند. این دو کشور و اتحادیه اروپا نقش قابل توجهی دارند از این بابت که اتریش عضو اتحادیه اروپا و سوییس هم به عنوان مرکز بانکی جهان به ویژه اروپا روی تصمیمات اتحادیه اروپا تاثیرگذار هستند. ایران نیز می‌تواند روی سوییس و نقش اتریش بر اتحادیه اروپا حساب باز کند. زمانی که برای سفر به اتریش برنامه‌ریزی می‌شد هنوز دولت دست راستی بر سرکار نیامده بود اما الان این دولت برسرکار آمده و اگر ایران دیر بجنبد ممکن است دولت دست‌راستی به جای آنکه طرفدار ایران باشد سر بخورد و به سمت کشورهای خنثی و یا حتی مخالف برود اما این سفر آثار سیاسی متعددی دارد چه از نظر مواضع اتریش بر اتحادیه اروپا و چه از نظر مواضع سویس برکشورهای اروپایی. از طرف دیگر هم هر کدام از این‌ها دارای یک خصوصیاتی هستند که برای ایران می‌توانند مفید باشند. اتریش و سوییس همیشه از کشورهایی بودند که دروازه ورود ایران به اروپا محسوب می‌شدند و بعد از آن کشور ایتالیا از این جهت قابل اهمیت بود البته در ایتالیا نیز دولت دست راستی بر سر کار آمد یعنی شرایط از این لحاظ که حکومت‌های دست‌راستی با ایران موافقت ندارند هم به ضرر ماست. روی این خاطر آقای رییس‌جمهور به این دو کشور رفتند و سعی می‌کنند از باب توافقات اقتصادی و صنعتی نیز بخش خصوصی را با خود ببرند تا زمینه همکاری‌ها فراهم شود. بخش خصوصی یادداشت تفاهم و قراردادهای چندمیلیون دلاری تا چندصد میلیون دلاری فراهم کردند تا در این سفر با دو کشور امضا شود و این در شرایط نامناسب کنونی هم از نظر روانی به نفع ایران تمام می‌شود و هم از نظر تضمین روابط اقتصادی صنعتی بین ایران و اروپا کمک‌دهنده بر ایران باشد.