رئیس اتاق مشترک ایران و اتریش
سیاست‌گذاران اصلا توجهی به درس آموخته‌های دولت قبلی یا دولت‌های قبل‌تر نخواهند کرد و بیشتر به رویکردهای معطوف به رای‌دهندگانشان توجه می‌کنند.
ما باید شرایط امروز کشور را با چند سال گذشته مقایسه کنیم. در تمام مولفه‌هایی که گفته شد ما شکننده‌تر از سال ۱۳۹۲ هستیم و در شرایط بحرانی‌تری قرار داریم. بنابراین برای اقتصاد ما بهتر است که روند بازگشت به برجام کوتاه‌تر شود.
زمانی که سرمایه‌گذاری، بنگاه تولیدی خود را در یک منطقه محروم و کم‌برخوردار احداث می‌کند، ناخودآگاه به توسعه بیشتر منطقه منجر می‌شود و این موضوع حتی از آسیب‌های اجتماعی آن منطقه نیز می‌کاهد. این موضوع به سود حاکمیت است.
سلطانی در یادداشتی در کانال تلگرامی خود نوشته است بخش خصوصی سررشته‌ای در قدرت نظامی یا راهبرد سیاسی ندارد، اما سال‌ها کار اقتصادی به او قدرت آینده‌نگری داده است که بارها در تاریخ ایران و دیگر کشورها درستی آن محک خورده است. حاکمان کشور باید پیش‌بینی‌های آنان را هشدار گونه بدانند. هیچ کشوری نمی‌تواند با سوزاندن اقتصاد، تنور سیاست را تا سالیان دراز گرم نگه دارد.
پدرام سلطانی، نائب رئیس اتاق ایران در یادداشت خود به مأموریت اتاق‌های بازرگانی پرداخته و تلاش کرده است با تشریح روند تکوینی این تشکل‌های بخش خصوصی، وظایف فعلی اتاق‌ها را تبیین کند.
پدرام سلطانی، نایب رئیس اتاق ایران یادداشتی درباره دلایلی که زمینه‌ساز رشد قیمت ارز شده‌اند نوشته و راهکارهایی که دولت برای کنترل بحران ارزی می‌تواند انجام دهد را یادآور شده است.
سلطانی، نایب‌رئیس اتاق ایران می‌گوید: مهمترین تفاوت اتریش و سوئیس نسبت آنها با اتحادیه اروپاست. سوئیس به عنوان کشوری که خارج از اتحادیه اروپا قرار دارد در مقابل فشارهای آمریکا باید به تنهایی گلیم خود را از آب بیرون بکشد، اما اتریش با جمع راه می‌رود و به آینده نگاه مطمئن‌تری دارد.
سلطانی معتقد است: توسعه را باید از خود شروع کنیم و در یاد داشته باشیم که ملت‌های سعادتمند فرهنگ پاکیزه و توانگری دارند. آنها بزرگ‌ترین دارایی‌شان مردمانی درست‌کردار و بزرگ‌منش است. ثروت‌های بیرونی مانند نفت و گاز هیچ‌گاه ما را به توسعه ماندگار و بالنده رهنمون نساخته است.
سلطانی، نایب‌رئیس اتاق ایران معتقد است؛ دولت و حاکمیت باید به موازات استفاده از ظرفیت‌های مانده در برجام تصمیمات جدی و اساسی برای سایر تهدیداتی که متوجه اقتصاد و کشور است بگیرند. متمرکز کردن همه تصمیم‌ها در دل برجام، منجر به ایجاد گشایش‌های لازم برای مشکلات و چالش‌های کشور نخواهد شد.
اگر در تاریخ ایران گشتی بزنیم متناوباٌ به دوران‌هایی بر می‌خوریم که مهاجرت‌های دسته‌جمعی اتفاق افتاده است. در زمان‌هایی حکمرانی کشور با ثبات و رواداری همراه بوده و ایران مأمن اقلیت‌ها، اقوام، دانشمندان و صنعتگران بوده است و در زمانه‌ای دیگری آشفتگی در امنیت و اقتصاد کشور، سختگیری‌ها و برخوردهای تند و تبعیض‌آمیز موجب مهاجرت از ایران به سایر کشورها شده است.