رادیو مجازی اتاق ایران 13 آذر 1403

متن سخنرانی مسعود خوانساری در نشست هیات نمایندگان اتاق ایران

چرخ کارخانه‌ها به سختی می‌چرخد و امیدهای اقتصاد ایران برای توسعه و پیشرفت کمتر از هر زمان دیگری شده‌است. اینکه موقعیت سه سال اخیر را با شرایط پس از پایان جنگ تحمیلی قیاس می‌کنند خود نشانی از وخامت شرایط حاکم براقتصاد ایران است.

14 شهریور 1395
کد خبر : 3742
اشتراک گذاری
اشتراک گذاری با
تلگرام واتس اپ
لینک

 مسعود خوانساری که امروز به عنوان کاندیدای ریاست اتاق ایران خود را مطرح کرد، در سخنانی به ارائه دیدگاه‌های خود در مورد اتاق و اقتصاد ایران پرداخت.

متن کامل سخنرانی خوانساری به این شرح است:

امروز باید خدا را شاکر باشم که طی چند هفته گذشته، بارها و بارها مورد لطف و محبت دوستان و همکاران قرار گرفتم و همین ابراز لطف‌ها به بنده انگیزه کافی داده تا به عنوان عضو کوچکی از جامعه بزرگ بخش‌خصوصی ایران، برای قبول مسولیت ریاست اتاق ایران قدم پیش گذارم.

 امیوارم با حمایت اعضای محترم هیات نمایندگان اتاق ایران، بتوانم در سنگر اتاق و هم‌پای زحمتکشان عرصه کار و اقتصاد کشور برای توسعه این سرزمین، مسولیت خود را به انجام برسانم و با سرافرازی بیشتری در خدمت شما فعالان بخش‌خصوصی باشم.

همکاران محترم؛

باید یادآوری کنم این تریبون که امروز بنده پشت آن ایستاده‌ام، سال‌ها محل دفاع از منافع بخش‌خصوصی و حمایت از تولید و تجارت ایرانی بوده‌ و باید طی سال‌های آینده نیز پویا و پرتوان به انجام رسالت تاریخی خود تداوم دهد. مردان و زنان بزرگی با حضور در اتاق ایران و عمل به تکلیف حمایت از بخش‌خصوصی، نام خود را در تاریخ اقتصاد این سرزمین ثبت کرده‌اند.

اما دوستان و همکاران گرامی؛

باید اعتراف کنم که از سویی خشوقتم که اعضای هیات نمایندگان اتاق ایران تا این میزان اعتماد و همراهی خود با بنده را ابراز کرده‌اند و از طرف دیگر می‌دانم که باید،با قبول مسولیت ریاست اتاق ایران چه بار سنگینی را به دوش بکشم.

امروز اقتصاد ایران در شرایط طبیعی قرار ندارد. اتفاقا شما بیش از دیگران و قطعا بهتر از هر ناظر بیرونی آگاه هستید که اقتصاد ایران در تنگنای توسعه نیافتگی و پیچیدگی رکود فرورفته‌است. همه شما که امروز در این مجلس حضور دارید، به خوبی می‌دانید که چرخ کارخانه‌ها به سختی می‌چرخد و امیدهای اقتصاد ایران برای توسعه و پیشرفت کمتر از هر زمان دیگری شده‌است. اینکه موقعیت سه سال اخیر را با شرایط پس از پایان جنگ تحمیلی قیاس می‌کنند خود نشانی از وخامت شرایط حاکم براقتصاد ایران است.

 دوستان و همکاران گرامی؛

در حال حاضر دولت به دلیل کاهش قیمت نفت، توان مالی خود را از دست داده‌است. از سوی دیگر نظام بانکی هم با بحران جدی مواجه‌است و در نتیجه بنگاه‌های اقتصادی دستشان از منابع و تسهیلات کوتاه شده‌است. همزمان صنعت در شرایط سختی قرار گرفته و در نهایت آنچه برای اقتصاد ایران باقی مانده بیکاری و رکود است.

البته در همین شرایط و به لطف توافق هسته‌ای و اجرای برجام امید به حضور سرمایه‌گذاران خارجی در اقتصاد کشور بیشتر شده‌است. اما متاسفانه وضعیت عمومی کشور مانند محیط نامناسب کسب‌وکار مانعی در برابر این حضور موثر ایجاد کرده است.

همگی شما می‌دانید که اقتصاد ایران امروز بیش از برنامه، راهبرد و  استراتژی به تقویت عنصر همکاری و وفاق ملی نیاز دارد. وفاق عمومی که اتفاقا باید از دل نهادهای مانند اتاق بازرگانی ایران بجشود و به بخش‌های دیگر نیز تعمیم یابد. از همین روی باید اشاره کرد که اتاق ایران امروز می‌تواند با ایجاد چتر وحدت عمومی در میان تمام فعالان بخش‌خصوصی، نمادی از عزم ملی در جهت رفع مشکلات باشد.

همکاران محترم؛

جامعه ایران چشم خود را به اقدامات نخبگان  و تصمیم‌گیران کشور دوخته تا با از بین بردن معضل بزرگ بیکاری، راهی را برای بهبود شرایط معیشت و زندگی مردم فراهم آورند و این هدف بزرگ نیز محقق نمی‌شود، مگر زمانی که بخش‌خصوصی کشور و دولت هر دو باهم و با یک هدف متحد شوند تا چرخ اقتصاد را به گردش درآورند.

اتاق ایران نهادی حامی و همراه بخش‌خصوصی کشور است و باید متناسب با این شان اقداماتی را به انجام برساند. همه ما می‌دانیم که امروز دولتی بزرگ با بیشترین میزان دخالت در امور ریز و درشت اقتصادکشور، عرصه را برای تنفس بخش‌خصوصی تنگ کرده‌است. اندازه بزرگ دولت موجب شده تا فضای رقابتی از میان برود و عملا اقتصاد ایران تبدیل به اقتصادی دولتی شود.

برهمین اساس اتاق ایران امروز حداقل دو مسولیت کلان و راهبردی پیش روی خود دارد که باید هر دو اینها را به موازات هم پیش ببرد.

در گام اول، اتاق باید تلاش کند تا فرآیند خصوصی‌سازی و واگذاری اقتصاد به مردم و بخش‌خصوصی به درستی و با بیشترین سرعت طی شود. رفع بروکراسی‌های زائد و مبارزه جدی با فساد در این سرفصل جایی می‌گیرد.

در قدم بعدی، اتاق ایران باید تمام توان خود را در جهت تسهیل شرایط دمحیط کسب و کار به خدمت گیرد.

اما تحقق این دو سرفصل چگونه صورت می‌گیرد؟

اتاق ایران در نظام اقتصادی ایران نقش اجرایی ندارد ولی به جهت اعتبار و اعتمادی که به این نهاد ایجاد شده، می‌تواند مسولیت راهبردی و هدایت‌گر برعهده داشته باشد.

همکاران عزیز؛

در ابتدای این دوره رویکردهای برنامه ای هیأت رئیسه دوره هشتم تدوین و به مورد اجرا گذاشته شده است. بنده هم به این دلیل که در تدوین و تصویب آن سهیم بودم طبیعی است که به اجرای آن وفادار بمانم و در تحقق محورهای آن بکوشم.

 اما جایگاه رئیس اتاق اقتضا می کند که فرای برنامه هیأت رئیسه به امور دیگری هم بپردازد. رئیس اتاق به عنوان رهبر و ناظر عالی بدنه اجرایی و سازمان اتاق لازم است اهداف مشخصی هم در بهبود ساختار، فرایندها، رویه ها و فرهنگ سازمانی اتاق داشته باشد.

اتاق ایران در طول تمام ادوار گذشته با زحمات هیأت رئیسه و تلاشهای هیأت نمایندگان وقت، منشاء خدمات زیادی به بخش خصوصی کشور بوده و لازم است این زحمات را قدر بدانیم.

 اما با وجود تمامی تلاش های صادقانه‌ای که طی چند دهه گذشته به انجام رسیده، اتاق در تمام این ادوار نتوانسته ساختار مناسب و مطلوبی که در شان فعالان اقتصادی کشور باشد را ایجاد کند.

 این نقیصه همواره موجب شده که از یکسو فشار بر هیأت رئیسه افزایش یابد و از سوی دیگر سازمان اتاق مبتنی بر وظائف آن و کارکردهای مورد نیاز نباشد.

بسیاری از مشکلاتی که من و شما در اتاق می بینیم ریشه در ساختار مبهم، فرهنگ سازمانی نامناسب و فرایندهای مغشوش و سلیقه ای دارد.

وضع سازمان اتاق اکنون به جایی رسیده است که نه رضایت هیأت رئیسه و هیأت نمایندگان را تآمین می کند و نه علیرغم هزینه های قابل توجه، انگیزه لازم را در کارکنان و مدیران بوجود آورده است.

رئیس اتاق به این واسطه همواره در چرخه معیوبی قرار می گیرد. به طوری که ساختار ناکارامد فشار کار و نارضاتیها را بر روی او بیشتر می کند و در ادامه همین مسیر ناصواب فشار روز افزون کار، رئیس را درگیرتر و او را از اصلاح ساختارها دورتر می کند. این درحالی است که اتاق باید پرنشاط، باانگیزه، پرایده و برخوردار از خردجمعی به سمتی برود که ساختارهای بروکراتیک و اداری کشور را به نفع صاحبان کسب و کار تسهیل کند و تغییر دهد.

بنابراین در چنین فضایی نیاز است که تقسیم کاری منطقی و متوازن میان تمامی اعضای هیات رئیسه و هیات نمایندگان اتاق ایران صورت گیرد.

آنچه اتاق نیاز دارد، احترام و تکریم کار تیمی به جای فرد محوری است.

دوستان گرامی؛

امروز که ما حرف از عدم تمرکزگرایی و چالاکی سیستم می زنیم، باید خود در این زمینه سرآمد باشیم. اما متاسفانه آنچه در اتاق رخ داده، اینگونه نیست. بنابراین یکی دیگر از ضعفهای اتاق، تمرکز فراوان امور نزد اتاق ایران و آن هم رئیس اتاق است.

 رئیس محوری کارایی را به شدت در اتاق ایران و حتی اتاقهای سراسر کشور کاهش داده است.

بنده به چنین مدیریتی اعتقاد ندارم. روش نوین و موفق مدیریتی اینست که فرد ارشد سازمان در نقش رهبر سازمان ایفای نقش کند و با استفاده از خرد جمعی هیأت رئیسه اتاق و هیأت نمایندگان و دادن نقش به ایشان در همکاری، بتواند توان فرد را به توان افراد و توان افراد را به توان جمع تبدیل کند.

در بعد کلان اقصاد کشور هم، روحیه تمرکز گرایی موجب توسعه نامتوازن و ناپایدار شده است.

تهران و با فاصله، چند استان دیگر بیش از80 درصد تولید ناخالص داخلی کشور را در خود محبوس ساخته اند. دولتها پس از سالها غفلت از این مخاطره و بروز معضلاتی همچون آلودگی هوا، بحران کم آبی، افزایش ناهنجاریهای اجتماعی و آسیبهای فراوان دیگر در شهرهای بزرگ، اخیراٌ به فکر آمایش سرزمین و تمرکز زدایی افتاده اند.

 اتاق نیز باید در از بین بردن تمرکز، و محرومیت زدایی از پهنه های زرخیز سرزمین سربلندمان ایران، تلاش کند. ما این بار توسعه را از مرزهای کشورمان شروع می کنیم و نه از مرکز .

براین اساس اتاقهای استانهای مرزی و کمتر برخوردار باید هم بصورت سخت افزاری و هم نرم افزاری مورد حمایت بیشتر اتاق ایران قرار بگیرند.

اعضای محترم هیات نمایندگان؛

بخش دیگری که از آن غفلت بسیار داشته ایم آموزش است. اتاقها اعم از اعضای هیات نمایندگان و کلیه اعضای آنها باید از دانش و مهارت مورد نیاز برای نقش آفرینی در پارلمان بخش خصوصی و اقتصاد و توسعه کسب و کار برخوردار باشند.

کیفیت و کمیت کارهای آموزشی اتاق تا کنون بسیار پایین بوده است و در این دوره بنده قصد دارم تا در ارائه خدمات آموزشی با بهره گیری از همکاری دانشگاههای معتبر داخلی و خارجی این کمبود اساسی را جبران کنم.

زمانی می توانیم در برابر ساختار بروکراتیک کشور ابراز نظر کنیم که خود به دانش روز جهان و روش های نوین مدیریتی مسلط باشیم. بنابراین به هیچ عنوان نباید از موضوع آموزش و ارتقاء سطح دانش و آگاهی غفلت کرد.

دوستان گرامی؛

در حال حاضر 18 وزارت‌خانه دولتی و فوجی از نهادها و ادارات دولتی و حاکمیتی در مورد امور مربوط به اقتصاد کشور اظهار نظر و تصمیم‌گیری می‌کنند. اتاق ایران یگانه نهادی است که به صراحت و دقت منافع صاحبان کسب وکار کشور را با نگاهی خیرخواهانه و کارشناسی دنبال می‌کند. بنابراین نهادی با این مسولیت عظیم نیاز دارد تا پیش از هر اقدامی ساختارهای درونی خود را باسازی کند تا توانمند و پویا قدم به عرصه دفاع از منافع بخش‌خصوصی بگذارد.

همکاران محترم؛

اتاق زمانی می‌تواند حضوری موثر و مفید در عرصه تصمیم‌سازی اقتصاد کشور داشته‌باشد که روحیه انتقادی خود را از دست ندهد. اتاق منافع عموم صاحبان کسب‌وکار را دنبال می‌کند و براساس این مش باید مواضع کارشناسانه را تقویت کند.

اتاق ایران باید با سیاست‌گذاری دقیق و کاربردی وجوه انتقادی خود را حفظ کند و همزمان تعامل سازنده خود با دولت را نیز افزایش دهد. در این شرایط باید میان اتاق ایران و قوه مجریه جوی متکی به اعتماد دو طرفه حاکم باشد که البته در این فضای اعتمادی، به استقلال اتاق نیز خدشه وارد نشود.

اعضای گرامی هیات نمایندگان؛ 

اما اتاق بازرگانی ایران زمانی می‌تواند در این عرصه موفق ظاهر شود که از تمام توان خود به بهترین شکل بهره‌ببرد.

در حال حاضر اتاق ایران 4 بال تخصصی و کارشناسی در اختیار دارد که می‌تواند با بهره‌گیری از آنها نقش موثری در فضای اقتصادی کشور برعهده گیرد.

اولین بال تشکل‌ها هستند. تشکل‌های اقتصادی به طور حتم آگاه‌ترین بخش اقتصاد ایران نسبت به شرایط کشور هستند. این تشکل‌ها با توجه به حضور خود در فضای واقعی و عملی اقتصاد ایران، با ایفای نقشی موثر می‌توانند راهکارهایی برآمده از تدبیر را برای رهایی اقتصاد ایران از رکود ارائه دهند.

بال دیگری که می‌تواند در این دوره زمانی به خدمت اقتصاد ایران بیایند، اتاق‌های شهرستانی هستند. اتاق‌های شهرستانی توان علمی و کارشناسی منحصر به فردی در اختیار دارند که می‌توان با بهره‌گیری بیشتر و دقیق‌تر از آن بسیاری از گلوگاه‌های مشکل آفرین اقتصاد کشور را شناسایی کرد. از سوی دیگر با تقویت اتاق‌های شهرستای  اقتصادهای منطقه ای بهبود می‌یابد  در نهایت این اقتصاد ملی است که تقویت می‌َشود.

بال سوم به کمیسیون‌های اتاق ایران مربوط است. کمیسیون‌های اتاق ایران منبع بسیار غنی از تحلیل و اطلاعات به شمار می‌آیند. این کمیسیون‌ها می‌توانند با فعالیت‌های خود راهکارهای علمی و اجرایی را در مورد موضوعات مختلف اقتصادی به دولت ارائه دهند. البته که نیاز است تا کمیسیون‌های اتاق ایران حضوری موثرتر و پویاتر در فضای اقتصادی کشور داشته‌باشند.

بال چهارم توانمند اتاق ایران در اختیار اتاق‌های مشترک است. در دوره اجرای برجام و شرایطی که اقتصاد ایران امیدوار به جذب سرمایه‌های خارجی است، این اتاق‌های  مشترک می‌توانند نقشی بسیار تاریخی داشته‌باشند. اتاق‌های مشترک همچنین می توانند به اصلاح ساختارها در جهت توسعه تجارت و صادرات کشور نیز کمک کنند.

اتاق ایران باید بتواند با توان علمی و اجرایی و با به کارگیری هرچهار بال خود، زمینه‌ها را برای بهبود شرایط اقتصادی کشور مهیا کند و قطعا با این توان می‌تواند در مقابل نهادهای دولتی و حاکمیتی هم حرفی برای گفتن داشته‌باشد.

دوستان و همکاران گرامی؛

امروز اولویت اول اتاق ایران این است که با حرکت صحیح در مسیر توسعه کشور، زمینه ها را برای بهبود فضای کسب و کار مهیا کند.

سرفصل‌هایی مانند حل مشکلات نظام بانکی، حل مشکلات نظام تامین اجتماعی و مالیاتی، حل مشکلات نظام ارزی و مخالف با تداوم ارائه ارز دو نرخی به معنای حرکت در مسیر واقعی‌سازی قیمت ارز، اقدام در جهت بهبود وضعیت نظام یارنه‌ای کشور و مخالفت با تدام سیاست مخرب ارائه یارانه‌های زائد نقدی و غیرنقدی، ارائه برنامه برای مبارزه جدی و واقعی با انواع فساد، ارائه برنامه برای حذف نظام بروکراسی زائد پیش روی کسب‌وکارهای کشور و تلاش در جهت از میان رفتن تعداد قوانین، آیین‌نامه‌ها و زائد پیش روی کسب‌وکارها باید در صدر خواسته‌های بخش‌خصوصی قرار گیرد.

اما همکاران محترم؛

اتاق ایران خود را منتقد منصف نظام اقتصادی کشور می‌داند و بنابراین وقتی در موضع انتقاد می‌نشیند باید خود الگویی برای رفتار صحیح و کارشناسی باشد.

اتاقی علمی، چالاک، شفاف و کارشناسی است که می‌تواند به خواسته‌های بخش خصوصی تحقق بخشد و مدافع واقعی آنها لقب گیرد. این اتاق است که با نگاهی ملی، در جهت توانمندی اقتصاد ایران پیش می‌رود.

دوستان عزیز؛

امروز وظیفه ما این است که صراحت در کلام و شهامت در رفتار داشته باشیم و بنابراین باید برخی نواقص خود را نیز بپذیریم.

یکی از نقایص اساسی اتاق در تمام ادوار پرگویی و کم عملی بوده است. درحالیکه هر ساله این همه منابع از بخش خصوصی جذب و در اتاق هزینه می شود، ما به ازای آن کمتر مشکلی توسط اتاق ایران حل می شود. روش مدیریتی بنده روش حل مسئله است. مشکلات بخش خصوصی را باید در زمان کوتاه و معین شناخت، کالبد شکافی کرد، راهکار ارائه کرد و سپس با استفاده از تمام ظرفیتهای اتاق من جمله قدرت چانه زنی و اقناع سازی رئیس اتاق با دولت و ارکان حاکمیت حل کرد.

اتاق ایران محل تولید انبوه گزارشهایی شده است که ره به جایی نبرده اند و این یعنی بوروکراسی بی هدف. بنده این اطمینان را می دهم که جلسات اتاق اعم از هیأت نمایندگان، کمیسیونها و جلسات با مسئولین تبدیل به جلسات دارای نتیجه و خروجی خواهد شد و بدینوسیله انگیزه را در تمام ما برای حضور در اتاق مضاعف خواهد کرد.

اعضای محترم هیات نمایندگان؛

امروز هدف من در اتاق ایران حرکت در مسیر تحقق این خواسته‌هاست و برای دستیابی به نتیجه برروی توان تک تک شما گرامیان حساب کرده‌ایم.

همه این اهداف زمانی محقق می‌َشود که اتاق ایران با انگیزه، متکی به توان کارشناسی و مقید به اصول اخلاق حرفه‌ای پیش برود. امید است که همه شما خبرگان اقتصادی با حضوری موثر در پارلمان بخش خصوصی اتاق  را در جهت تحقق این هدف یاری کنید.

به امید روزی که اقتصاد ایران با نرخ رشدهای آبرومند، فردای بهتر را برای فرزندان این سرزمین رقم بزند.

در همین رابطه