ذی نفع واحد یکی از ابزارهایی است که برای اطمینان از سلامت مالی هرچه بیشتر بانک ها و جلوگیری از بروز ریسک تمرکز تسهیلات آنها از سوی بانک مرکزی و طی چارچوب مشخصی به بانک ها ابلاغ شده است و در واقع راهکاری برای کاهش خطرات احتمالی فرایند تسهیلات دهی بانک ها بوده است، اما در برخی از موراد نیازمند چاره اندیشی توسط بانک مرکزی است تا هم زمینه اتخاذ تصمیمات سلیقه ای از سوی بانک ها را از بین ببرد و هم به تامین تولید کمک کند.
برخی از این موارد عبارتند از: کلی بودن برخی از مصادیق مشمول ذی نفع واحد، محدودیت های نابجا برای فعالان اقتصادی، یکسان تلقی کردن ریسک تسهیلات گیرندگان، عدم توجه به ریسک شرکت های دولتی و عدم توجه به رشد متناسب سرمایه پایه بانک ها. مشروح هر کدام این موارد را می توانید اینجا بخوانید.