رئیس کمیسیون گردشگری اتاق ایران با بیان اینکه کمیسیون گردشگری اتاق ایران ثبت و ذخیره سازی اطلاعات تمام غذاهای ایرانی را در دستور کار خود قرار داده است گفت: باید به غذاهای بومی و محلی به عنوان یک برند نگاه کنیم و در راستای تجاریسازی آنها اقدام کنیم.
علی اکبر عبدالملکی در گفت و گو با پایگاه خبری اتاق ایران بیان کرد: گردشگری خوراک یکی از جاذبههای توریستی است که درتمام دنیا به آن توجه میکنند و اهمیت ویژهای برای آن قائلاند اما در ایران در این حوزه آنطور که باید سرمایهگذاری نشده است.
او افزود: خوراک میتواند در ذهن باقی بماند. هر کسی شاید یک یا دو بار بیشتر برای دیدن اماکن تاریخی و فرهنگی اصفهان یا شهرهای دیگر نرود اما خوراک آنقدر تنوع دارد که حتی یک غذای ثابت را میشود با طعمها و پخت های مختلف بارها امتحان کرد لذت برد و این از ظرفیتهای گردشگری خوراک است. ارائه این تنوع غذایی در کنار اماکن فرهنگی و تاریخی جاذبه آنها را دو چندان میکند.
عبدالملکی با بیان اینکه منظور از غذا تمامی دسرها، نوشیدنیها و شیرینیها و سایر خوراکها است گفت: خیلی وقتها شما برای خوردن یک بستنی در اهواز یا خوردن آش دوغ در سنندج راغب هستید. ممکن است افراد دو یا سه بار برای دیدن یک جاذبه تاریخی نروند اما برای امتحان کردن فلافل و سمبوسه در اهواز یا خورش ماست اصفهان و هزاران غذای دیگر در شهرهای مختلف ایران بارها به این مناطق سفر کنید.
او ادامه داد: خوراک میتواند جاذبه ایجاد کند و در کنار جاذبههای گردشگری ارائه شود. غذاهای ایرانی و بومی و محلی که خیلی از آنها شناختهشده نیستند ارائه کنیم و بشناسانیم.
به گفته عبدالملکی ایران بعد از چین رتبه دوم تنوع غذایی در دنیا را دارد اما موضوع معرفی غذاهای بومی و تجاریسازی و برندسازی آنها در ایران مغفول مانده است.
رئیس کمیسیون گردشگری اتاق ایران تأکید کرد: نکته دیگر سرمایهگذاری و استفاده ما از ظرفیت خوراک حلال در ایران است. متأسفانه هنوز بسیاری از مسلمانان دنیا نمیدانند ایران یک کشور با بیش از 98 درصد جمعیت مسلمان است و از محصولات غذایی تا همه محصولات فرآوری شده از حیوانات مانند کیف و کفش چرم حلال هستند. باید این ظرفیت را معرفی کرده و یک و نیم میلیارد جمعیت مسلمان را جذب کنیم.
عبدالملکی ادامه داد: متأسفانه به دلیل ضعف ما بسیاری از غذاهای ایرانی را کشورهای دیگر به نام خود ثبت میکنند. به همین دلیل یکی از اولویتهای کمیته گردشگری خوراک ثبت تمام غذاها و خوراکها و نوشیدنیهای ایرانی است. ما شهر جهانی غذا را داریم و رشت ثبت یونسکو شده اما چرا نباید از این فرصت استفاده کنیم و سمینارها و جشنوارههای مختلف در آن برگزار کنیم؟!