«یکی از دوستانم که وضعیت سالمی در اواخر دهه 40 زندگی در قفسه سینهاش دارد، به تازگی گفت که به خاطر ذاتالریه، تا دم مرگ رفته است. او باید دو بار در بیمارستان بستری میشد و هربار کوکتلی از آنتیبیوتیکها دریافت میکرد تا تنها یک ماه بعد، کاملا بهبود یابد. اما مقاومت عفونت به دارو باعث شد چنین نشود، او دچار نقص سیستم ایمنی شود و تا دم مرگ برود. خودش میگفت فکر میکردم بر اثر یک بیماری خواهم رفت و خیلی خوششانسم که جان سالم به در بردم.» انیس بریس، مدیر تغذیه، بهداشت و جمعیت اروپا و آسیای مرکزی در بانک جهانی، در یادداشتی در خصوص مقاومت آنتیبیوتیکها چنین نوشته است.
گزارشی که بانک جهانی با عنوان «عفونت، تهدیدی برای آینده اقتصاد ما» منتشر کرده است، نشان میدهد تا سال 2050، به خاطر هزینه عفونتهای مقاوم به دارو، در سناریوی اثرپذیری اندک، 1.1 درصد GDP جهانی سالانه کاهش مییابد و در سناریوی اثرپذیری بالا، 3.8 درصد تولید ناخالص جهان هر سال کاهش خواهد یافت. کشورهایی با درآمد پایین، هر سال میزان بیشتری از GDP خود را نسبت به جهان از دست خواهند داد که ممکن است به 5 درصد برسد.
بخش دامها، یکی از منابع اصلی فعالیت اقتصادی، ممکن است در کشورهایی با درآمد پایین تا 11 درصد کوچک شود.
در نتیجه مقاومت بیماریهای عفونی به دارو، 28.3 میلیون نفر از مردم به سمت فقر شدید کشیده میشوند که 93 درصد از آنها، در کشورهای در حال توسعه زندگی میکنند. یعنی 26.2 میلیون نفر از آنها، در کشورهایی با درآمد پایین هستند. این در حالی است که جهان برای حذف فقر تا سال 2030، برنامهریزی کرده است.
این مسئله تا سال 2050 هر سال 1.2 تریلیون دلار، هزینه اضافی به اقتصاد کشورها تحمیل خواهد کرد. این رقم به صورت کلی 300 میلیون دلار خواهد بود.
در بخش تجارت جهانی نیز مقاومت آنتیبیوتیکی باعث هزینههایی خواهد شد. تا سال 2050، ارزش واقعی صادرات جهانی، در سناریوی اثرپذیری اندک 1.1 درصد و در سناریوی اثرپذیری بالا نیز 3.8 درصد کاهش خواهد یافت.
گزارش بانک جهانی نشان میدهد هزینههای اقتصادی مقاومت باکتریایی بسیار شدیدتر و ویرانگرتر از بحران اقتصادی سال 2008/2009 خواهد بود، هزینههایی که برای کشورهای در حال توسعه، چند برابر بیشتر است.
انیس بریس، مدیر تغذیه، بهداشت و جمعیت بانک جهانی مینویسد:«من واقعا نمیخواهم که این بحران اتفاق بیفتد، و مطمئن هستم که میتوانیم خطر آن را دفع کنیم. اگر ما به عنوان جامعه جهانی، همین حالا وارد عمل شویم. همه چیزی که نیاز داریم، یک تعهد سیاسی برای سالانه 9 میلیارد دلار سرمایهگذاری اضافی در راستای سلامت انسان و حیوان است. این میتواند مزایای مورد انتظار ما را برای 20 تریلیون دلار تا سال 2050 تامین کند. سرمایهگذاری، و اینکه همین حالا سرمایهگذاری کنیم، بسیار ضروری است. بعد از آن، مراقبتهای بهداشتی برای همه بیماران به طور یکسان و دلسوزی نسبت به آنها، میتواند ما را از خطر حفظ کند.»