آمارهای رسمی گمرک چین نشان داد که صادرات ماه نوامبر در این کشور نسبت به مدت مشابه سال قبل ۰٫۵ درصد رشد داشته است؛ درحالیکه براساس پیشبینیها انتظار میرفت صادرات چین در این ماه افت ۱٫۱ درصدی داشته باشد.
رشد صادرات ماه نوامبر چین نسبت به کاهش ۶٫۴ درصدی ماه اکتبر قابلتوجه است؛ اما واردات چین اما در این ماه کاهشی ۰.۶ درصدی را تجربه کرد. این رقم، پیشبینیها برای افزایش ۳.۳ درصدی ورادات را خنثی کرده و نسبت به افزایش سه درصدی ماه گذشته، کاهشی قابلتوجه از خود نشان داده است.
همچنین دادهها نشان میدهند شاخص بالتیک (شاخصی برای سنجش نرخ تجارت محمولههای فله خشک در جهان)، به دلیل بهبود تقاضا برای کالاهای صنعتی، بهویژه از سوی چین در ماه نوامبر به بالاترین سطح سه ساله خود رسیده است.
صادرات کره جنوبی، یکی دیگر از معیارهای سنجش سلامت تجارت جهانی هم برای دومین ماه، در نوامبر افزایش یافت. دلیل این افزایش، صادرات تراشه بوده که طی ۱۵ ماه روندی کاهشی داشته اما طی دو ماه اخیر تقویتشده است. تجارت با همتایان اصلی چین هم تصویر امیدوارکنندهای را ترسیم کرد و صادرات به آمریکا، ژاپن، کره جنوبی و تایوان در ماه اکتبر افزایش یافت.
بااینحال، در کوتاهمدت، تولیدکنندگان چینی همچنان تحتفشار قرار دارند. شاخص رسمی مدیران خرید چین (PMI) هفته گذشته نشان داد که سفارشهای صادراتی جدید برای نهمین ماه متوالی کاهشیافته است. درحالیکه یک نظرسنجی بخش خصوصی نشان داد که تلاش صاحبان کارخانه برای جذب خریداران خارجی برای پنجمین ماه متوالی ادامه یافته است. به بیانی دیگر، نرخ صادرات چین بهواسطه صادرکنندگانی تقویتشده است که باهدف جذب مشتری قیمتها را کاهش دادهاند. ازاینرو اقتصاددانان نسبت به تداوم این روند در طولانیمدت تردید دارند.
بااینحال، برخی تحلیلگران با اشاره به رشد سریعتر از حد انتظار در سهماهه سوم و انتشار دادههای عمدتاً خوشبینانه از ماه اکتبر، استدلال میکنند که دادههای رسمی اخیر نسبت به نظرسنجیهای مبتنی بر احساسات بازار، تصویری بهبودیافتهتر از سلامت اقتصاد غول آسیایی ارائه میکنند. به گفته تحلیلگران، دادههای رسمی همچنین نشان میدهند که اقدامات حمایتی دولت که از ماه ژوئن بهتدریج اجرا شدهاند هم تا حدی تأثیرگذار بودهاند.
تحلیلگران همچنین باور دارند هنوز برای کافی دانستن سیاست تقویت تقاضای داخلی و میزان پایداری افزایش تقاضا در خارج از کشور خیلی زود است. زیرا وضعیت بازار مسکن، بیکاری و اعتماد ضعیف خانوارها و کسبوکارها همچنان برای اقتصاد چین تهدید بزرگی به شمار میروند.