هو وانگ‌مینگ، رئیس شرکت عظیم China Baowu Steel Group در نشست نیم ساله این شرکت شرایط در بخش فولاد چین را به زمستانی سخت تشبیه کرد که «طولانی‌تر، سردتر و سخت‌تر از حد تحمل است». او وضعیت این صنعت حیاتی را چالشی بدتر از بحران‌های بزرگ در سال‌های ۲۰۰۸ و ۲۰۱۵ توصیف کرد.
سرمایه‌گذاران جهانی به‌شدت بر اقتصاد بحران‌زده و در تقلای چین متمرکزشده‌اند، حتی در شرایطی که احتمال رکود اقتصادی در آمریکا و احتمال کاهش نرخ بهره توسط فدرال رزرو را هم در نظر دارند. هشدار Baowu در مورد کالاهایی ازجمله فولاد، بر خطرات تقاضا و قیمت‌ها و همچنین آنچه شرکت ArcelorMittal SA، دومین شرکت بزرگ تولید فولاد در جهان، افزایش «تهاجمی» صادرات از چین می‌نامد، تأکید می‌کند.
بازار فولاد چین، بزرگ‌ترین بازار فولاد در جهان، در حال نمایش چندین علامت هشداردهنده است زیرا هیچ نشانی از پایان رکود طولانی‌مدت بخش املاک دیده نمی‌شود، درحالی‌که فعالیت کارخانه‌ها کماکان ادامه دارد. Baowu به‌تنهایی حدود ۷ درصد از فولاد جهان را تولید می‌کند، ازاین‌رو تفسیر آن برای سنجش وضعیت بازار در این کشور آسیایی به‌دقت دنبال می‌شود.
پیام شدید این شرکت احتمالاً برای رقبای خود در سراسر آسیا، اروپا و آمریکای شمالی نگران‌کننده خواهد بود؛ زیرا آن‌ها با موج جدیدی از صادرات چین که تحت‌فشار تعرفه‌های سنگین تجاری و صادراتی هم هست، دست‌وپنجه نرم می‌کنند. صادرات از چین در مسیر رسیدن به حدود ۱۰۰ میلیون تن در سال جاری است که بالاترین میزان از سال ۲۰۱۶ است، زیرا تولیدکنندگان در این کشور تلاش می‌کنند تا کاهش رشد داخلی را جبران کنند.
غول فولاد آلمان ThyssenKrupp AG روز چهارشنبه با گزارش یک افت شدید درآمد، چالش‌های صنعت را برجسته کرد. اوایل این ماه، ArcelorMittal گفت صادرات رو به افزایش چین، بازار جهانی را در وضعیت «ناپایدار» قرار داده است.
قیمت آتی سنگ‌آهن در سنگاپور با ۳٫۴ درصد کاهش به ۹۵٫۲ دلار در هر تن رسید که پایین‌ترین سطح از ماه می سال گذشته است. سقوط در بازارهای فولاد بارزتر بود، به‌طوری‌که معاملات آتی میلگرد در شانگهای بیش از ۴ درصد سقوط کرد و به ارزان‌ترین قیمت از سال ۲۰۱۷ رسید. درآمد شرکت بی‌اچ‌پی که بخش عمده‌ای از درآمد خود را از فروش سنگ‌آهن به چین به دست می‌آورد هم کاهشی ۳ درصدی یافته است.
صنعت فولاد کشور چین در طول بحران مالی جهانی ۲۰۰۸ تا ۲۰۰۹ و دوباره در ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۶ دچار رکودی ویرانگر شد. در هر دو مورد، بحران‌ها درنهایت با محرک‌های عظیم حل شدند، چشم‌اندازی که در سال ۲۰۲۴ دورتر به نظر می‌رسد، زیرا رئیس‌جمهور چین، شی جین پینگ برای تغییر شکل اقتصاد در تلاش است.