برای قرار گرفتن در مسیر توسعه، یکی از ظرفیت‌هایی که مورد توجه سیاست‌گذاران قرار دارد، بعد معدن است. ایران با توجه به ذخایر غنی و معدنی می‌تواند سطح درآمد خود را با تکیه بر همین استعداد افزایش داده و در مسیر توسعه قرار بگیرد، با این وجود به اعتقاد نایب‌رئیس اتاق ایران در صورتی که آمایش سرزمین را نادیده بگیریم، این ثروت ملی را از دست خواهیم داد.
محمدرضا بهرامن در گفت‌وگو با اتاق ایران آنلاین گفت: موضوع آمایش سرزمین و تکیه بر ظرفیت هر منطقه با تلاش در راستای برهم نزدن زیست‌بوم آنجا، اصلی است که از گذشته بوده و هر گاه طرحی و پروژه‌ای مطرح شده با توجه به مطالعات منطقه‌ای، اجرایی شده است. چراکه بی‌توجهی به آن می‌تواند آسیب‌های فاجعه‌باری به دنبال داشته باشد.
او ادامه داد: برای توجه به اصل آمایش سرزمین، بخش خصوصی و دولتی باید در کنار بایستند و از دست درازی به حقوق حقه مردم جلوگیری کنند. چنانچه آمایش سرزمین در کشور مورد غفلت قرار بگیرد ممکن است منجر به برهم خوردن نظم و تعادل طبیعت در یک منطقه شویم و مردم به دلیل احساس خطر، مجبور به کوچ و تغییر محل زندگی خود شوند.
بهرامن خاطرنشان کرد: هر فردی نسبت به نسل آینده وظایفی به عهده دارد. اگر بی‌محابا از ظرفیت‌هایی که در اختیار داریم استفاده کنیم، ممکن است آیندگان را با چالش‌های جدی مواجه سازیم.
نایب‌رئیس اتاق ایران با اشاره به این نکته که گاهی مسئولان محلی به دلیل فشارهایی که بر آنها وارد می‌شود، مجبور به اجرای طرح‌های می‌شوند که نتایج نامطلوبی در پی دارد. برای نمونه موضوع ساخت کارخانه فولاد در سرزمین میانی ایران که دسترسی به منابع آبی کافی ندارد، درحالی که همه می‌دانیم مصرف آب این صنعت چقدر است.
این فعال اقتصادی تأکید کرد: ایران سرزمین خشکی است و بدون نگاه به آمایش سرزمین با چالش‌های جدی روبه‌رو خواهد شد، فرونشست‌هایی که در چند اخیر شاهد هستیم، می‌تواند نتیجه همین بی‌توجهی‌ها باشد.
او آمایش سرزمین را موضوعی کلان و مربوط به کل کشورها یعنی کره زمین دانست و تصریح کرد: آمایش سرزمین تنها معطوف به یک یا دو منطقه نمی‌شود بلکه همه مناطق و کشورها را در همه زمان‌ها دربرمی‌گیرد، هرچند در ایران خیلی مورد توجه نبوده و اجرایی نشده است. در گذشته فقط اسمی از آن می‌شنیدیم؛ اما امروز تا جدی شرایط بهتر شده است.
بهرامن ادامه داد: توسعه صنعتی و شهری در ایران چندان بر مبنای آمایش سرزمین نبوده و با رویکردی جزیره‌ای جلو رفتیم و برای همین امروز با آثار و پیامدهای آن دست‌به‌گریبان هستیم.