نتایج آخرین سرشماری نفوس مسکن در سال 95 نشان می دهد، تعداد 2 میلیون و 587 هزار و 607 واحد مسکونی در کشور خالی است که استان تهران با 18.9 درصد، بیشترین سهم را دارد.
در این بررسی استان های اصفهان با 9.3درصد و خراسان رضوی با 7.5 درصد در مرتبه های بعدی به لحاظ واحدهای خالی مسکونی قرار دارند.
به تازگی عباس آخوندی وزیر راه و شهرسازی در این باره گفته است: بر اساس نتایج بررسی مرکز آمار ایران، در تهران 490 هزار واحد مسکونی خالی وجود دارد در حالی که در سال 90، این میزان 327 هزار واحد مسکونی بود.
وی با انتقاد از وجود بیش از 2.5 میلیون خانه خالی در کشور اظهار داشت: اگر هر واحد مسکونی را 100 هزار دلار در نظر بگیریم، مفهومش این است که 250 میلیارد دلار سرمایه با بهره‌وری صفر وجود دارد.
بررسی های اولیه مرکز آمار ایران از سرشماری سال 95 بیانگر آن است که تعداد واحدهای مسکونی خالی در سال 1390 برابر با یک میلیون و 663 هزار و 412 واحد بوده به عبارتی طی پنج سال گذشته 924 هزار و 195 واحد خالی به واحدهای مسکونی خالی کشور اضافه شده است.
یادآور می شود، تعداد خانوارهای کشور 24 میلیون و 196 هزار و 35 خانوار است که در مقایسه با تعداد واحدهای مسکونی مشخص می شود که یک میلیون و 371 هزار و 289 خانوار در کشور صاحب ملک مسکونی نیستند.
کوچک شدن واحدهای مسکونی
ارزیابی مساحت واحدهای مسکونی کشور نیز بیانگر روند رو کاهش سطح زیربنای آن است زیرا در مجموع 66 درصد واحدهای مسکونی «کمتر از 50 تا 100 مترمربع» مساحت دارند در حالی که سهم این واحدهای مسکونی در سال 1390 برابر 64.6 درصد بود.
9.7 درصد واحدهای مسکونی در کشور 50 متر مربع و کمتر، 21.7 درصد بین 51 تا 75 مترمربع، 9.4 درصد بین 76 تا 80 متر مربع و 25.2 درصد بین 81 تا100 مترمربع است.
همچنین گزارش اولیه سرشماری سال 1395 که از سوی مرکز آمار ایران انتشار یافته است، 23.3درصد واحدهای مسکونی بین 101 تا 150 مترمربع، هفت درصد بین 151 تا200 مترمربع، 2.8 درصد بین 201 تا300 متر، هفت دهم درصد بین 301 تا500 مترمربع و تنها یک دهم درصد دارای مساحت 500 مترمربع و بیشتر است.
سهم بالای واحدهای غیرآپارتمانی از صنعت ساختمان کشور
در مجموع 22 میلیون و 825 هزار و 46 ساختمان آپارتمانی و غیر آپارتمانی در کشور وجود دارد که 29.3 درصد آنها آپارتمانی (هشت میلیون و 975هزار و 624واحد) و 60.7 درصد دیگر (13میلیون و 849هزار و 422 واحد) غیر آپارتمانی است.
همچنین اطلاعات سرشماری نشان می دهد که 76.5 درصد از ساختمان های مسکونی در مناطق شهری کشور و 23.5 درصد در مناطق روستایی قرار دارند.
تغییرات کل تعداد واحدهای مسکونی معمولی در کشور نشان می دهد طی سال های 95 -1390 تعداد 2 میلیون و 870 هزار و 338 واحد به واحدهای مسکونی کشور اضافه شده است.
واحدهای اضافه شده برحسب آپارتمانی و غیر آپارتمانی نشان می دهد 91.7درصد ساختمان های اضافه شده طی پنج سال گذشته آپارتمانی و 8.3 درصد غیر آپارتمانی بوده است.
رهن 30 درصدی مسکن استیجاری
نتایج سرشماری از نحوه تصرف خانوارهای کل کشور در واحدهای مسکونی نشان می دهد 60.5 درصد خانوارها در خانه های ملکی عرصه و اعیان زندگی می کنند و 30.7 درصد نیز به صورت رهن یا استیجاری ساکن هستند؛ سهم سایر موارد از این طبقه بندی 8.8 درصد بوده است.
این در حالی است که در سال 90 معادل 62.7 درصد تصرف خانوارها در واحدهای مسکونی ملکی عرصه و اعیان، 26.6درصد رهن و استیجاری و 10.7 درصد سهم سایر موارد بود.
توزیع خانوارهای شهری و نحوه تصرف واحد مسکونی
نتایج سرشماری حاکی از آن است که نحوه تصرف خانوارهای شهری در واحدهای مسکونی 54.5 درصد ملکی عرصه و اعیان، 36.7درصد رهن یا استیجاری و 8.8 درصد سایر بوده است.
این نتایج در سال 90 حاکی از آن است که در سال 90 معادل 56.6 درصد ملکی عرصه و اعیان،33.2درصد رهن و استیجاری و 10.2درصد سایر بوده است.
توزیع خانوارهای روستایی و نحوه تصرف واحد مسکونی
نتایج سرشماری حاکی از آن است که نحوه تصرف خانوارهای روستایی در واحدهای مسکونی معمولی 79.2 درصد ملکی عرصه و اعیان، 12.3 درصد رهن یا استیجاری و 8.8 درصد سایر بوده است.
این نتایج در سال 90 حاکی از آن است که در سال 90 معادل 79.3 درصد ملکی عرصه و اعیان، 8.9 درصد رهن و استیجاری و 11.9درصد سایر بوده است.
همچنین توزیع واحدهای مسکونی آپارتمانی و غیرآپارتمانی به تفکیک استان ها نشان می دهد استان های آذربایجان شرقی، سیستان و بلوچستان و کرمان دارای کمترین آپارتمان برای واحد مسکونی بوده اند و در مقابل استان های تهران، قزوین و البرز بیشترین آپارتمان برای واحدهای مسکونی را به خود اختصاص داده اند.