محمود اولیایی، رییس کمیسیون مسئولیت اجتماعی و حاکمیت شرکتی اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران در گفتگو با پایگاه خبری اتاق ایران آنلاین، گفت: در تلاش هستم با هماهنگی تیمی از مشاوران مدیریت حرفه‌ای ایران، دستورالعمل‌هایی برای مدیریت واحدهای تولیدی و بنگاه‌های اقتصادی در شرایط جنگ تحمیلی حاضر تدوین نماییم.
او جامعه فعالان اقتصادی را افسران بی‌بدیل جنگ اقتصادی خواند و در ارائه توصیه‌هایی به فعالان اقتصادی، گفت: بنگاه‌هایی که فعالیت آنها از طریق دورکاری میسر نبوده و عملیات تولیدی دارند باید حتما تدابیری اتخاذ نمایند تا امنیت جسمی و روانی کارکنان تا حد ممکن حفظ شود.
اولیایی بر حفظ بنگاه اقتصادی به عنوان سرمایه ملی از طریق فعال کردن مدل‌های پایداری کسب‌وکار تاکید کرد و به تشریح پنج الزام برای پایداری کسب‌وکار پرداخت:
1) برگزاری جلسات فوری برای شناسایی و مدیریت ریسک‌ها در تمام جنبه‌های کسب‌وکار: این موضوع را بسیار جدی بگیرید. ریسک مدیریت زنجیره تامین، نقدینگی، عدم دسترسی به سیستم بانکی و یا عدم وصول مطالبات، کاهش فروش، بهره‌وری پایین کارکنان ناشی از فشار روانی یا ترک کار، قطع انرژی و …
2) انضباط مالی و حذف کلیه هزینه‌های جانبی در این شرایط به صورت موقت
3) در این شرایط ممکن است نیاز به اخذ تصمیمات سختی باشد که لزوما برد - برد برای همه دینفعان نباشد اما پایداری کسب‌وکار را به عنوان هدف اصلی تضمین می‌نماید. این تصمیمات پیچیده صرفا از صاحبان کسب‌وکار یا مدیران عامل برنیامده و حتما نیاز به بحث‌های عمیق در هیئت مدیره به عنوان ستون حاکمیت شرکتی در بنگاه دارد. چنانچه شرکت‌های شما از وجود یک هیئت مدیره تخصصی بر اساس اصول علمی مورد نیاز در حکمرانی محروم هستند و یک هیئت مدیره تشریفاتی دارید، حتما یک تیم از مشاوران حرفه‌ای و خبره را به عنوان تیم راهبری کنار خود برای این شرایط به کار بگیرید. این تیم‌ها حتما باید از نوع تیم چند تخصصی CFT باشند.
4) تا انجا که می‌توانید مدیران میانی را موظف به جمع‌آوری داده‌های زیربنایی و تولید اطلاعات واقع‌بینانه و در بازه‌های زمانی کوتاه نمایید. هر تصمیم شهودی و بدون وجود اطلاعات صحیح و دقیق ممکن است خطرات جدی برای کسب‌وکار شما ایجاد نماید.
5) و در آخر؛ تصمیمات مبتنی بر خرد جمعی در این مقطع، مهم‌ترین فاکتور برای حفظ و پایداری کسب‌وکارهاست. تا آنجا که می‌توانید همدلی را در سازمان‌تان تقویت کنید و تا آنجا که ممکن است همه افراد را در اخذ تصمیمات سطوح مختلف درگیر نمایید.