طلای سرخ این روزها با چالش‌های بسیاری روبه‌رو است. یکی از مهم‌ترین چالش‌ها، قاچاق پیاز زعفران است. سیدعلی حسینی عضو هیات‌رئیسه شورای ملی زعفران ایران و عضو هیات نمایندگان اتاق ایران در گفت‌وگو با پایگاه خبری اتاق ایران از مشکلات این روزهای زعفران‌داران کشور گفت. او از دو طرحی که شورای ملی زعفران پیشنهاد داده سخن به میان آورد که از میان آن دو، طرح شناسنامه‌دار کردن زعفران هنوز میان زمین و آسمان معلق است و طبق گفته این فعال اقتصادی هیچ بارقه امیدی برای رسیدگی به آن دیده نمی‌شود.
سیدعلی حسینی در گفت‌وگو با پایگاه خبری اتاق ایران در مورد مشکلات زعفران‌داران گفت: «دغدغه ما قاچاق پیاز زعفران است که ممکن است به چالشی بزرگ برای کشور ما تبدیل بشود.» او ادامه داد: «به اعتقاد ما مدیریت تولید زعفران توسط دولت در کشور به خوبی صورت نمی‌گیرد و این خطر بزرگی به شمار می‌آید.»
اما او تنها گلایه نکرد بلکه از راهکارهای پیشنهادی نیز سخن گفت. عضو هیات رئیسه شورای ملی زعفران گفت: «دولت باید راهکاری برای پیاز مازادی که کشاورزان از مزارع‌شان برداشت می‌کنند، ارائه بدهد.» او ادامه داد: «این راهکار باید به شکل جایگزین برای مزارع قدیمی‌تر و همچنین در مراکزی که قبلاً کشت بیشتری داشتند به کار برود تا این‌ها دوباره احیا بشود.»
او در توضیح بیشتر سخنان خود گفت: «به جای این‌که این پیازها به کشورهای همسایه برود و در آن کشورها کشت زعفران توسعه پیدا کند، دولت باید کشت زعفران را در داخل کشور مدیریت کند.» او اضافه کرد: «از نظر ما دولت باید تمرکز خود را روی مراکز و مناطقی بگذارد که به لحاظ کشت زعفران، قدمت دارند و به این ترتیب مراکز قدیمی را احیا کند.»
حسینی در مورد طرح‌های پیشنهادی شورای ملی زعفران به دولت، گفت: «ما برای توسعه کشت و بهبود وضعیت زعفران دو طرح ارائه دادیم. یکی بهبود کیفیت زعفران بود که شورای ملی زعفران برای این جریان چندین سال زحمت کشید. البته جهاد کشاورزی هم با ما همکاری کردند.»
او گفت: «ما معتقد بودیم زمانی می‌توانیم در دنیا حرفی برای گفتن داشته باشیم و رقبای خود را پشت سر بگذاریم که کیفیت زعفران تولیدی‌مان بالا برود. بالاخره نیز در این زمینه موفق شدیم و کیفیت زعفران‌مان را بالا بردیم.»
عضو هیات نمایندگان اتاق ایران در مورد طرح دوم گفت: «دومین طرحی که ارائه دادیم بحث "شناسنامه‌دار" کردن زعفران بود.» او در مورد این طرح توضیح داد: «ما به صورت پایلوت در 100 روستا کد حساب‌شده‌ای که تمامی جوانب در آن سنجیده شده بود به کشاورزان دادیم. مصرف‌کننده می‌توانست از طریق این کد به تمامی مزیت‌های تولید زعفران دسترسی داشته باشد.»
حسنیی گفت: «در حالی‌که ما این طرح را به صورت پایلوت در 100 روستا اجرا کردیم، پیگیری‌های آن صورت نگرفت. این طرح نیاز به بودجه‌هایی دارد که جهاد کشاورزی باید در این زمینه اقدام کند. در حال حاضر بارقه امیدی در این زمینه هنوز نمی‌بینیم.»