مرکز پژوهشهای مجلس در گزارشی به پایش شاخصهای کلان بخش برق در 6 ماهه اول 1403، بر اساس هدفگذاریهای برنامه هفتم، پرداخته است. طبق قانون برنامه هفتم، حداکثر توان تولید برق در زمان اوج بار در سال پایانی برنامه باید به 87 هزار و 140 مگاوات افزایش یابد که به معنای رشد متوسط سالیانه 7.4 درصد طی دوران اجرای این برنامه است. درحالیکه در 6 ماهه ابتدایی سال جاری به عنوان سال اول شروع برنامه، حداکثر توان تولید برق در زمان اوج با رشد تنها 2.1 درصدی، به مقدار 62 هزار و 315 مگاوات رسیده که میتوان گفت حدود سه هزار و 212 مگاوات کمتر از حد مورد انتظار بوده است.
همچنین در این گزارش آمده است: در آغاز سال 1403 که سال اول اجرای قانون برنامه هفتم پیشرفت به شمار میآید، مجموع ظرفیت اسمی نیروگاهی نصبشده 92 هزار و 351 مگاوات بوده است. از این میزان، نیروگاههای تجدیدپذیر، هزار و 36 مگاوات و نیروگاههای هستهای هزار و 20 مگاوات را به خود اختصاص دادهاند. در 6 ماهه اول سال جاری نیز ظرفیت تولید برق کشور تا حدودی افزایش یافته، اما سرعت رشد ظرفیتهای تولید برق متناسب با هدفگذاری برنامه هفتم نیست.
بر اساس قانون برنامه هفتم، ظرفیت اسمی نصبشده در پایان این برنامه باید به 124 هزار و 485 مگاوات افزایش یابد. برای دستیابی به این هدف، نیاز به رشد متوسط سالیانه 6 درصدی وجود دارد. در ششماهه اول سال،1403 درمجموع هزار و 406 مگاوات به ظرفیت اسمی نیروگاهی افزوده شده که از این میزان، 112 مگاوات سهم نیروگاههای تجدیدپذیر است.
همچنین بر اساس این گزارش، در ششماهه اول سال 1403 مجموع مصرف برق در کشور بالغ بر 172 میلیارد کیلووات ساعت بوده که بخش صنعت به عنوان بزرگترین مصرفکننده برق است و 34 درصد از کل مصرف برق کشور را به خود اختصاص داده و بخش خانگی با 33.6 درصد در رتبه دوم قرار دارد.
طبق برنامه هفتم پیشرفت، نیاز مصرف برق در زمان اوج بار باید تا پایان برنامه به حداکثر 85 هزار و 508 مگاوات برسد. این هدف نشاندهنده رشد متوسط سالیانه سه درصد در طول اجرای برنامه است. در سال جاری، که نخستین سال اجرای این برنامه به شمار میآید، رشد مصرف برق معادل 8.7 درصد بوده و نیاز مصرف به 79 هزار و 872 مگاوات افزایش یافته که حدود سه هزار و 979 مگاوات بیشتر از هدف تعیینشده در قانون است. بنابراین، توجه به سیاستهای مدیریت مصرف برق باید در اولویت قرار گیرد.
متن کامل این گزارش را اینجا بخوانید.