شامخی، استاد دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران میگوید: راه رسیدن به توسعه پایدار، احترام به محیط زیست است؛ امروز اقتصاد سبز را راهحلی برای توسعه پایدار برمیشمارند؛ در ایران از زمان تدوین برنامه چهارم توسعه اهمیت محیط زیست نمایان است و باید در برنامع ششم توسعه، هم به آن توجه شود.
سه شهر از پایدارترین شهرهای جهان،در آلمان قرار دارد. سنگاپور از شرق جهان در جایگاه دوم و سئول نیز در جایگاه هفتم قرار دارد. بقیه شهرهای برتر، غربی هستند.
احرامیان، عضو هیئت نمایندگان اتاق ایران میگوید: توسعه اقتصادی دو بعد مادی و معنوی دارد. در بعد مادی توسعه اقتصادی، فضای سالم رقابت، نیروی انسانی کارآمد و منابع مالی اصل اساسی است.
در ایران صندوق های زیادی وجود دارد که آنطور که باید و شاید فعالیت نمیکنند و دولتی هستند؛ صندوق بازنشستگی باید خصوصی شود. بخشهای خصوصی کارایی کافی دارند و میتوانند سرمایهگذاریهایی در نظر بگیرند.
ایرانیان باورشان این است که اقتصاد ایران در نردبان قدرت جهانی در پلههای پایین ایستاده است و البته استحقاق دارد که در پلههای بالاتر بایستد؛ این نیاز به همت ملی دارد.
کمال اطهاری و محمد بحرینیان در میزگردی از مشکلات بنگاه های اقتصادی می گویند. هر دو معتقدند که بنگاه های اقتصادی در ایران توسعهیافته نیست و نوک انتقاد انها بیشتر متوجه دولت است.
مسیر توسعهیافتگی در ایران همواره با فرازوفرودهای فراوانی روبهرو بوده است. وابستگی به درآمدهای نفتی یا بهتعبیری پدیده نفرین منابع، همواره این اقتصاد را کوچک نگاه داشته و فرصت رشد را به آن نداده است.