زمانی که دولت به حسن روحانی رسید، اقتصاد ایران در جزیرهای از بحران گرفتار بود؛ تورم، رکود، بحران تقاضا، نرخ ارز، تحریم و مسائل منطقهای بحرانهایی بود که اقتصاد را به سراشیبی سقوط میکشاند؛ بحرانهایی که بهگفته اقتصاددانها، دولت یکی پس از دیگری، آنها را پشت سر گذاشته است.
جمال رازقی جهرمی، رئیس اتاق شیراز میگوید: نجات کشور، در تولید و صادرات غیرنفتی است. باید قوای سهگانه کشور، شرایط و راه را برای تولید و صادرات هموار کنند.
یوسفی، استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی میگوید: دولت یازدهم ریشه مشکلات اقتصاد را بهدرستی نشناخت؛ مشکل اصلی اقتصاد رکود تورمی است نه سیاست مالی و پولی.
مقیمی، عضو هیات رئیسه اتاق تهران میگوید: افزایش تورم نقطه به نقطه عوامل متعددی دارد؛ آثار برخی از تصمیمات درست و ساختاری دولت، افزایش نسبی تورم است.
تقوی، اقتصاددان میگوید: نظام عرضه و تقاضای پیش بینی شده توسط دولت، احتمال بازگشت تورم را کاهش میدهد. اما در صورت بازگشت تورم نباید از افزایش سطح عمومی قیمتها در ازای ایجاد رونق نگرانی داشت.
هادیزنوز، اقتصاددان میگوید: آمارها نشان میدهد که از خرداد امسال تورم نقطه به نقطه روبه افزایش است؛ عوامل متعدد نشان میدهد که تورم تکرقمی پایدار نیست؛ ریشه این افزایش تورم داخلی است.
قنبری، استاد بازنشسته اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی میگوید: بعد از کنترل تورم، دولت باید منابع مالی در اختیار بنگاههای اقتصادی قرار دهد؛ باید از تصمیمهای هیجانزده پرهیز کرد؛ از طرف دیگر باید به نیروی انسانی و آموزش توجه شود.
مهدی تقوی در گفتوگو با پایگاه خبری اتاق ایران میگوید: امروز اقتصاد ایران رکود و تورم را پشت سر گذاشته و وارد مرحله جدیدی شده است. یعنی از سهماهه پایانی سال 1394 اقتصاد ایران شوک شدید کاهش درآمدهای نفتی را پشت سر گذاشته و وارد منطقه رشد شده است.
پورقاضی، عضو هیئت نمایندگان اتاق ایران میگوید: پدیدههای اقتصادی به هم مرتبط هستند؛ با کاهش تورم، اقتصاد از رکود بیرون میآید و بعد از رفع رکود، میتوان به رشد غیرتورمی اشتغالزاد در اقتصاد برنامهریزی کرد.
چه زمانی مشکلات اقتصادی حل میشود؟ اقتصاد ایران چه زمانی روی رونق را خواهد دید؟ سوالاتی که حمید کلانتری در این یادداشت به آن پاسخ میدهد.