حسن فروزانفرد معتقد است که مهمترین مانع کسبوکار در ایران پیشبینیناپذیر بودن فضای کسبوکار است؛ این مسئله باعث میشود، فعالان اقتصادی به توسعه کسبوکار خود نیفتند و درنهایت حفظ وضع موجود را بهترین مسیر میدانند.
کامران ندری، کارشناس بانکی میگوید: صحبت از گشایش در اقتصاد، مقولهای است که در بلندمدت و با برنامهریزی حاصل خواهد شد و تنها راهکاری که در کوتاهمدت میتواند منجر به تحقق این موضوع شود، ایجاد خوشبینی در مردم است تا اطمینان از آینده کشور در مسیر بهبود شکل گیرد.
راهدار، عضو هیات نمایندگان اتاق ایران معتقد است: موجودی سرمایه بهعنوان یکی از عوامل تولید از مؤلفههای مهم در رشد اقتصادی است که در دهه 90 سیر نزولی داشته است. اصلاح ساختار اقتصادی، بهبود محیط کسبوکار و توسعه روابط دیپلماتیک برای نجات کشور از قهقرا ضروری است.
رشد منفی سرمایهگذاری و مصرف، وضعیت نامساعد صادرات، توزیع یارانه قابل توجه برای انرژی و بینصیب ماندن حوزه تولید از این یارانهها، از جمله مباحثی بود که مسعود خوانساری، رئیس اتاق تهران در جلسه هیات نمایندگان این اتاق مطرح کرد. به عقیده او این اتفاقات حوزه تولید را در معرض خطر قرار داده و تنها راه نجات تولید، اصلاح ساختار اقتصادی است.
جمعی از اندیشمندان و صاحبنظران دانشگاهی در حوزههای مختلف در بیانیهای جمعی خطاب به مردم و مسئولان، چالشها فعلی ایران را برشمرده و راهکارهای عبور از آن را اعلام کردند.
نتایج گزارش علمی «آیندهپژوهی ایران ۱۳۹۷» نشان میدهد که اقتصاد همچنان پر مسئلهترین حوزه موضوعی مسائل ایران در سال ۱۳۹۷ خواهد بود. ناهنجاریهای ساختاری، بیکاری، فقر، نرخ ارز و سرمایهگذاری مهمترین مسائل حوزه اقتصاد در سال 1397 را تشکیل خواهند داد.
بایزید مردوخی، اقتصاددان در ادامه سلسله یادداشتهایی که درباره نظام تدبیر نوشته است، این بار در نوشته خود به تشریح تلههای اقتصاد ایران پرداخته و ناکارآمدیها را به چالش کشیده است.
موضوع اقتصاد مقاومتی و الزامات اجرای آن مورد تایید همه صاحبنظران، مدیران دولتی و فعالان بخش خصوصی قرار گرفته؛ اما چه رازی وجود دارد که هر برنامه و ایدهای که چنین ستایش میشود، رخت اجرا به تن نمیکند؟
دولت در سال آخر حیات خود چه تصمیمهایی باید بگیرد و دولت قادر به انجام چه کارهایی است؟ فراهاد نیلی در این یاداشت به این سوال مهم پاسخ میدهد.