عضو هیات نمایندگان اتاق ایران
بخش معدنی اقتصاد ایران هم در حوزه فروش محصول با قیمت منصفانه وهم در حوزه استحصال سود اقتصادی مناسب از فروش با چالش‌های جدی مواجه است.
سیاست اولویت‌دادن به تجارت منطقه‌ای در برابر تجارت جهانی و حتی تلاش برای جایگزینی پیوندهای اقتصاد جهانی با پیوندهای تجاری منطقه‌ای، با روح تولید و تجارت عصر ما ناسازگار است.
در شرایطی که نظام اقتصاد سیاسی نامتوازن کشور باعث منفی‌شدن نرخ تشکیل سرمایه در ایران شده، تاکید صرف بر افزایش عواید مالیاتی، موجب افزایش نارضایتی در عموم مردم خواهد شد.
اقتصاد سیاسی ایران، بیش از ۶دهه است که با صورت‌های گسترده و بسیار خطرناکی از فساد مواجه است که ناترازی نظام پولی کشور فقط یکی از میوه های تلخ آن است. شفاف‌سازی اطلاعات می‌تواند به کاهش فساد کمک کند.
حرکت به سوی تولید دانشبنیان جهت‌‌گیری خوبی است؛ اما مقیاس این هدف‌گذاری سال نیست؛ دهه و نسل است.
نایب‌رئیس اتاق ایران در یادداشت پیش رو معتقد است مهمترین باید و نبایدها برای توسعه تولید دانشبنیان به دولت باز می‌گردد و دولت در این راستا باید 6 اقدام را انجام دهد از جمله پرهیز از ایجاد تنش در سطح بین‌الملل.
سلاح‌ورزی، نایب‌رئیس اتاق ایران می‌گوید: زیان تعیین نرخ مزد بدون توجه به وضعیت رشد اقتصادی و ظرفیت بنگاه‌ها، به فشار تورمی محدود نمی‌شود. معیشت خانوار و ساختار اقتصاد کلان بهای این تصمیمات غیرکارشناسی را می‌پردازد.
چشم‌‌‌اندازی برای احیای امیدهای سال ۹۴ و بازسازی روابط قدرتمند و بالنده‌‌‌ای که در فاصله سال‌‌‌های ۷۵ تا ۸۵ میان اکوسیستم تولید و تجارت ایران و اقتصاد جهانی در حال شکل‌‌‌گیری بود، در آینده قابل پیش‌‌‌بینی وجود ندارد.
اقتصاد زخم‌خورده ایران در شرایط حاضر مانند شنا کردن در طوفان است، در این وضعیت اصرار بر طرح‌های کنترل و تثبیت قیمت‌ها مانند وزن‌زدن بر دست‌وپای شناگران است.
پیوستن ایران به پیمان شانگهای در روزهای آغاز به کار دولت این امید را در دل فعالان بخش خصوصی زنده کرده است که اولویت اول دولت مانع زدایی از مسیر تولید و تحقق رشد اقتصادی خواهد بود.