خراسانی، استاد جغرافیایی سیاسی دانشگاه تهران معتقد است: باید به سکونت‌گاه‌های انسانی به عنوان پدیده‌ای چندبعدی و پویا نگریسته شود؛ و تبدیل سکونتگاه با توجه به مجموعه عوامل و تحول آنها در بستر زمان و مکان صورت گیرد. عدم توفیق تبدیل روستا به شهر در دستیابی به اهداف موردنظر، نافی سیاست تبدیل روستا به شهر نیست.