اکنون هر جا سخن از ناکارآمدی و اتلاف منابع است، اندیشه مسبب ناکارآمدی، از تیررس نقد برکنار است و به جایش اندیشه مروج آزادی و رقابت اقتصادی نقد می‌شود که هرگز امکان سربلند کردن در برابر زور طرفداران اقتصاد دولتی را نداشته است.
بینش کنونی بانک‌ها مبنی‌بر اینکه ما هرچه کنیم بانک مرکزی ما را نجات می‌دهد؛ هرچه به شرکت‌های اقماری دولتی و حکومتی فارغ از سنجش اعتبار آنان وام دهیم، قدرت چانه‌زنی بیشتر و سود بیشتری خواهیم داشت و ده‌ها کلیشه ذهنی که وضعیت امروز را رقم زده است، باید تغییر کند.
در کشور ما جریان‌های روشنفکری سنتی با ایده‌های مارکسیستی عجین شده‌اند. برخلاف اکثر روشنفکران غربی، در کشور ما، اهمیت مرحله تولید ثروت در زندگی جوامع و سازوکارهای آن و سازمان دهی برای تولید ثروت را به کلی به‌دست فراموشی سپرده‌اند.
«اقتصاد ایران در رکود است»؛ رکود مانند آتش غیرقابل مهاری شده که زبانه‌هایش، صنایع کشور را می‌سوزاند و رفتارهای ما چنین است که انگار با آب باران قصد خاموش کردن این آتشفشان را داریم.
اقدام بانک مرکزی به انتشار اصلاح نظام بانکی را باید به فال نیک گرفت؛ از این رو، دو اقدام عاجل و ضروری باید در دستور کار اصلاح نظام بانکی قرار گیرد؛ یکی تقویت نظارت بر فعالیت‌های بانکی و دیگری پایین آوردن نرخ‌های سود بانکی متناسب با نرخ تورم.
اربان راسناک، معتقد است اساس پیمان منشور انرژی، تامین امنیت در حوزه انرژی است.عضویت ایران در منشور انرژی هرچند ممکن است برخی ریسک‌ها را به دنبال داشته باشد، اما به دلیل آن‌که روابط بر پایه بازی برد- برد است، منافع زیادی به دنبال دارد.
اگر برجام اول برای برداشتن ترمز و مانع گردش چرخ اقتصاد به ثمر رسید، برجام دوم عاملی برای تدارک نیروی محرکه و فراهم آورنده گشتاور این چرخ تلقی می‌شود.
سیاست تبدیل بدهی‌های دولت به اوراق مصون از تورم، سیاستی کم هزینه و پرفایده است. با توجه به وجود قراردادها و نرم‌افزار‌های این اوراق در بازار سهام، این سیاست را می‌توان به‌سرعت و ظرف چند ماه اجرایی کرد.
پس از نیم قرن احداث واحدهای متعدد فولادی، هنوز برای ایجاد واحدهای جدید عمده بخش‌ها از خارج وارد می‌شود. به‌نظر می‌رسد همچون تجارب سایر ممالک خصوصا چین، سازندگان خارجی باید ملزم به ایجاد کارخانه‌های داخلی برای ساخت داخل باشند.
غنی‌نژاد، از رفتارشناسی جذب سرمایه خارجیدر دوره پسابرجام می‌گوید. او معتقد است فضایی که دعواهای جناحی در کشور ایجاد کرده، مناسب نیست. تضاد دیدگاه‌ها در کشور می‌تواند به منزله سدی در برابر سرمایه‌گذاران خارجی عمل کند.