خوانساری، نایب‌رئیس اتاق ایران معتقد است: بخش خصوصی ایران امروز نیازمند دریافت این پیام است: دولت برای تسهیل کارها آمده و خود بانی توسعه فضایی معتدل و کارشناسی است.
تبعات رشد اقتصادی منفی پنهان کردنی و حذف کردنی نیست و طبعا روی اقتصاد خراب می‌شود.
بازتعریف نقش مناطق آزاد ضروری است؛ در زیرساخت‌های لجستیکی پایه موردنیاز در پایانه‌های صادراتی و شهرک‌های لجستیکی نیز کار جدی صورت گیرد تا ایران تبدیل به یک هاب تجاری منطقه شود.
دولت سیزدهم دو راه بیشتر ندارد که بتواند اقتصاد ایران را از دام گرفتاری‌ها نجات دهد. یک راه این است که وارد راه طولانی اصلاحات ساختاری شود راه دوم اصلاحات نرخ ارز است .
فرصت امکان تصویب قانونی که حداقل‌های لازم برای تامین استقلال، اقتدار و پاسخ‌دهی را برای بانک مرکزی فراهم می‌کند، با تصور زندگی در دنیای فرشته‌های فارغ از تزاحم منافع از دست ندهیم.
پیوند صنایع با برندهای مطرح جهانی و تولید مشترک ضرورتی حیاتی است و نمی‌توان از خودکفایی و درون‌گرایی این حوزه سخن گفت.
آیا بهتر نبود همه توان در روی یک یا دو واکسن متمرکز می‌شد که سرعت انجام کار افزایش یافته و هزینه‌های کار، ایجاد خط تولید و طراحی شیشه و بسته‌بندی بسیار کاهش می‌یافت.
در دولت‌های قبل به‌دلیل فقدان یکپارچگی در جهت‌گیری و عدم‌حمایت کامل نهادهای خارج از دولت، برنامه اقتصادی به نتیجه مطلوب نرسیده، این دوره این مشکلات وجود ندارد.
اعضای تیم اقتصادی دولت بتوانند سیاست‌های پولی، ارزی، تجاری، مالی و مالیاتی هماهنگ و منطبق بر الگوی فکری منسجم را ساماندهی و اجرا کنند.
دولت نباید با بخش‌خصوصی رقابت کند، باید با حمایت و نظارت خود راه را برای بخش‌خصوصی هموار کند تا هر دو در کنار هم و با همکاری هم چرخ اقتصاد کشور را بچرخانند.