دولت آینده اگر در مورد موضوعات کلیدی اقتصاد ایران برنامه نداشته باشد، اقتصاد کشور را به سمت نامعلومی می‌برد. مردم باید این دوره از کاندیداها برنامه مطالبه کنند.
راه نجات بورس، حذف موانع اصلاح قیمت‌هاست؛ وقت‌کشی در اصلاح قیمت‌ها مخرب است و باعث خسارت مضاعفی به سهامداران و اقتصاد ملی خواهد شد.
باید سهم تولید نیروگاه‌های چرخه ترکیبی را افزایش داد یا اینکه به چرخه سیستمی سهمیه‌بندی رو آورد.
سیاست‌گذاران اصلا توجهی به درس آموخته‌های دولت قبلی یا دولت‌های قبل‌تر نخواهند کرد و بیشتر به رویکردهای معطوف به رای‌دهندگانشان توجه می‌کنند.
کار دولت، تامین امنیت و اطمینان و حاکمیت قانون، تعامل مناسب با جهان، ایجاد فضای مناسب کسب‌وکار و ثبات مولفه‌های اقتصاد کلان و حفظ محیط‌زیست است .
توسعه ایران باید همه‌جانبه باشد تا منافع ملی ایجاد و نگهداری شود، ایران باید نقش محوری خود را در سیاست، اقتصاد و مبادلات منطقه‌ای و جهانی بازیابد و پیش‌نیاز این تعامل سازنده است.
رفاه جوامع از قدرت رقابت محصول در بازار رقابت جهانی مشخص می‌شود. هرچه اقتصادی رقابت‌پذیرتر باشد یعنی بتواند کالاهای بهتر و با قیمت ارزان‌تر تولید کند، رفاه مردم آن بیشتر خواهد شد.
در کنار عدم‌قطعیت‌های اقتصادی که داشتن چشم‌انداز معیشتی را دشوار کرده، عدم‌قطعیت سلامت، ناشی از نامشخص بودن برنامه واکسیناسیون به‌طور آزاردهنده فشار به جامعه را افزون کرده است.
سندیکای صنعت برق ایران درخواست افزایش 80 درصدی نرخ‌های خرید تضمینی برق از سامانه‌های خورشیدی کوچک‌مقیاس دارند؛ آنها این را آخرین فرصت نجات صنعت خورشیدی کشور می‌دانند.
همراه با مذاکرات برجام به فضای بعد از آن بیندیشیم و گروهی را مامور برنامه‌ریزی کنیم.با این شرط که اصول علمی به‌خصوص در علم اقتصاد مدرن را سرلوحه برنامه‌های خود قرار دهیم.